Bieg na Piątkę, czyli kiedyś przebiegnę ten maraton!

Przebiegnięcie maratonu to moje marzenie. Kiedyś zmierzę się z królewskim dystansem. Na razie wystarczą mi krótsze biegi, takie jak Bieg na Piątkę, towarzyszący Maratonowi Warszawskiemu. Przynajmniej w ten sposób mogłam poczuć się choć w części jak maratończyk.

 Niebieski numer, niebieska koszulka, niebieski izotonik,

czyli pakiet startowy Biegu na Piątkę.

 

W Biegu na Piątkę, który odbył się 28.09.2014 r. startowałam razem z Bratem nr 1. Umówiliśmy się na wspólny przejazd, najpierw autobusem do Dworca Zachodniego, a potem SKM-ką już na miejsce zawodów. Dla uczestników Biegu na Piątkę przejazdy komunikacją miejską były bezpłatne, co dodatkowo sprzyjało wyborowi tego właśnie sposobu transportu. No i odchodził problem z parkowaniem;)

Ładny ten bilet ;)

 

Już w autobusie spotkaliśmy osoby startujące tak w naszym biegu, jak i w biegu maratońskim (można było rozpoznać "swoich" po workach z pakietu startowego;)) Na dworcu, a potem w SKM-ce, było ich jeszcze więcej. Z pociągu na stacji Warszawa Stadion rozlał się prawdziwy tłum biegaczy, którzy niczym mrówki zmierzali w kierunku Stadionu.

 

Warszawa Stadion.

 

Stadion Narodowy.

 

 Stadion i ja.

  

Kiedy zostawiliśmy swoje rzeczy w depozycie, udaliśmy się na miejsce startu, czyli Most Poniatowskiego. Obawiałam się, że w trakcie biegu będzie mi zimno i koszulkę startową ubrałam na bluzkę z długim rękawem. Mieliśmy biec głównie przez Most i myślałam, że będzie wiało znad Wisły. Ponadto, start biegu był dość wcześnie (9:30), a to był już koniec września. W trakcie czekania na Dworcu Zachodnim na SKM-kę było mi trochę chłodno, zwłaszcza patrząc na maratończyków w krótkich spodenkach;) Jednak nie ma to jak doświadczenie...;) Jak się później okazało, w trakcie biegu było mi trochę za ciepło, tym bardziej że wyszło słońce.

Najpierw startowali maratończycy. Czekaliśmy więc chwilę na swoją kolej. W sam raz, żeby zrobić kilka zdjęć;)
 



Tuż przed startem.

 

Konferansjerem był Przemysław Babiarz. Pamiętam (może już nie dokładnie co do słowa) jego motywujące słowa skierowane do nas, biegnących na 5 km, na starcie: "Zapamiętajcie swoje tempo z tego biegu i za rok pobiegnijcie w takim samym tempie w biegu maratońskim. Rok solidnych przygotowań pozwoli Wam ukończyć maraton na przyzwoitym poziomie". Myślę, że w moim przypadku to by było za wcześnie, ale miło było usłyszeć to z ust innego, bardziej doświadczonego biegacza.

 

W naszym biegu brał udział Yared Shegumo, zdobywca srebrnego medalu dla Polski w biegu maratońskim na tegorocznych lekkoatletycznych ME w Zuruchu. Jak sam powiedział, na udział w kolejnym maratonie byłoby dla niego jeszcze za wcześnie po tamtym biegu (ME oodbywały się w sierpniu). Kiedy ja wbiegałam na Most, Yared był w tym samym miejscu, tylko już w drodze powrotnej;)

 

Trasa biegu, jak nietrudno zgadnąć wnioskując po nazwie, liczyła 5 km i prowadziła głównie po Moście Poniatowskiego, który trzeba było pokonać dwa razy: najpierw biegnąc w stronę Centrum, a następnie (po nawrotce na rondzie z palmą, oficjalnie nazywającym się Rondem gen. Charles'a de Gaulle'a) w kierunku Stadionu Narodowego. Z Mostu zbiegało się na Wybrzeże Szczecińskie i nim wbiegało się już prosto na teren Stadionu. Finisz odbywał się na płycie Stadionu.

 

Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich, czyli palma daktylowa na Rondzie gen. Charles'a de Gaulle'a.

 

Stadion Narodowy w drodze powrotnej.

 

Zawody wygrał Yared Shegumo z czasem 00:14:20. Najlepsza z pań była Karolina Pilarska z czasem 00:17:06. Mi udało się osiągnąć czas 00:30:27, zajmując 2380 miejsce na 3084. Życiówki nie było, ale po pierwsze było na to jak dla mnie trochę za ciasno, a po drugie biegłam spokojnie, delektując się słoneczną pogodą i widokami. Przyspieszyłam dopiero po zbiegnięciu z mostu. Na finiszu trzeba było trzymać fason;)



 

Nr 20615 po przebiegnięciu 5 km w czasie 00:30:27.

 

W kolejce po medal.

 

Medal z Biegu na Piątkę. Też na piątkę :)

 

Po drodze do depozytu natknęliśmy się jeszcze na stoisko Adidas, gdzie można sobie było zrobić pamiątkowe zdjęcie "na ściance".

 

Pamiątka od firmy Adidas.

 

Rodzeństwo na medal :)

 

Ponieważ w domu czekał na mnie z utęsknieniem Synek nr 2, tylko chwilę patrzyliśmy na finiszujących maratończyków. Może w przyszłym roku będę już mogła pokibicować im nieco dłużej :)

 

Maratończycy.

 

Tego samego dnia w Berlinie także odbywał się maraton. W jego trakcie został ustanowiony nowy rekord świata na tym dystansie - 02:02:57. Dennis Kimetto z Kenii jako pierwszy człowiek w historii pokonał dystans 42 km i 195 m w czasie poniżej 2 h i 3 minut. Kenijczyk o 26 s poprawił rekord świata (ustanowiony rok wcześniej także w Berlinie), należący do swojego rodaka Wilsona Kipsanga Kiproticha.